රාත්‍රිය
බිය ගනී
ආලෝකයට
අඩ කවුලුවෙන්
පෙරී එන

උණ පඳුර
නවත්වයි සිලි සිලිය
කුණාටුවට මොහොතකට පෙර
ගඟදිය 
මදක් නවති 
නෑසෙන හෙයින් පසුබිම් මියැසිය

නන්දනිය,
කොහේද සැඟවූ යේ ඔබ 
කලින් මට දුන්
ආලය...
නන්දනය,
ගෙන ගියා එය
දුවණිය
සැමියාට දීමට....

මහගෙදර බිත්තියේ
කැන්දන් යන්න අමතක වුණ
මොනාලිසා
තාමත් හිනා වෙනවා
සරදමට වගේ
කැන්දන් යන හැටි බලාගෙන
දෑවැද්ද එක්ක මං!!!!!

සඳළුතල ඉවත් කල යුතුය
ආදරය ඇති විමට පෙරම.....

උස් කර බැඳි වරලස අග
අමතකව ගිය කෙස් රොදක්
උඩ පනි,සැහැල්ලුවට..

පහන

රෑ,

කළුවර
ගෙට අරන් 
පහනක් හොයන හැටි....

හිත

ඉතා වයසය හිත
පෙම් බැඳුම් ලෙහෙන තරමට!

කවුළු

සිහින් දුහුලෙන්
සැරසුන කවුළු
ගේට්ටුව දෙස බලාගෙන
සේපාලිකා සුවඳ ඉස
සඳු එනතුරු
වළාකුලෙන් බැස...

වාහන

වැහි හීතලට
දුම් බොන
වාහන...

සූර්යකාන්ත

එකම හිරු ගැන
ඇස් රතුවන
නෙළුම දැක
හිනා වෙන සූර්යකාන්ත...

බොආබ් ගස

යටිකුරු කර ඇති 
බොආබ් ගස
තනිකඩව අනන්තය පෙනෙන
සුසිනිඳු සේද වැලි පලස මත
කොළ
දුඹුරු
රතු
කහ
දිගු පලල් මිටි බෝතල
උඩුකුරුව
නොපෙනනා හුයකින්
ගහේ අතු අග
ගෙල වැලලාගෙන
සෙමෙන් සුලලිතව
වැලපෙමින්
මිහිරි සංගීත ස්වර වයන
හු කියන සුළඟට
අමතක කර යන එන අත
ගිගිරි සර්ප මහතුන්
වල්ග අග උණ්ඩ පුරවමින
වැලි මත වැතිර
එල්ලය ගෙන
පඹයින්ට වෙඩි තබන
මේ විසල් 
වැලි මත
ඈත නොපෙනෙන ඉර
හොරෙන් දහඩිය පිහන...

ජනෙල් රෙදි

වැහි හුළඟට
ජනෙල් රෙදි
ගැඹුරැති සුසුම්
සලමින්
උස්පහත් වෙන
ළය
සඟවන්ට
තැත් දරමින්...

පුනරාගමිත පෙම්වත

පුනරාගමිත පෙම්වත
බැඳීමකි වම‘ත මත
මෙන්න හදවත
රැගෙන යනු මැන අන් අතක....

කඳුළු මල් වරුසාවක
තෙමෙන ඔය ඇස් දෙක
අමතක නොවේ මට
සංසාර පුරාවට...

සංසාරෙ එක මොහොතක
අමතක වුනා නෙවෙද එය
බිඳුණු විට පුර හඳ
මතක් වූවා නෙවෙද අටවක....

පෙම

තරැවකට පෙම් බැඳි
කදෝකිමි තෙම
පිණි බිඳකින්
තම රුව විමසමින්....

සුළඟ

සුළඟ මහා කලාකරු
මල් පෙති මත
දෙවිවරු
ලියපු කවි බලන
ඉතා උස් තුරු මත
කුරුල්ලන් ලියන
තාල ගයන..